تأويل قوله
عز وجل بسم
الله الرحمن
الرحيم إذا
جاء نصر الله
والفتح ورأيت
الناس يدخلون
في دين الله
أفواجا فسبح
بحمد ربك
واستغفره إنه كان
توابا
1-
"Allah'ın Yardımı ve Zaferi Geldiği ve insanların Bölük Bölük Allah'ın
Dinine Girmekte Olduklarını Gördüğün Vakit, Rabbine Hamdederek O'nu Tesbih Et
ve O'ndan . Mağfiret Dile. Çünkü O, Tövbeleri Çok Kabul Edendir.''[Nasr 1,2,3]
Ayetlerinin Yorumları
أخبرنا محمد
بن المثنى عن
يحيى بن سعيد
قال حدثنا عبد
الملك بن أبي
سليمان قال
حدثنا سعيد بن
جبير عن بن
عباس أن عمر
كان يسأل
المهاجرين عن
هذه الآية إذا
جاء نصر الله
والفتح ورأيت
الناس فيهم
نزلت فقال
بعضهم أمر
الله نبيه صلى
الله عليه
وسلم إذا رأى
الناس
ودخولهم في
الإسلام
وتشددهم أن
يحمد الله
ويستغفره قال
عمر ألا
أعجبكم من بن
عباس يا بن
عباس ما لك لا
تكلم قال علمه
متى يموت قال
إذا جاء نصر
الله والفتح
ورأيت الناس
يدخلون في دين
الله أفواجا
فهي آيتك من
الموت قال
صدقت والذي
نفسي بيده ما
علمت منها إلا
الذي علمت
[-: 7040 :-] İbn Abbas anlatıyor: Hz.
Ömer, Muhacirlere "Allah'ın yardımı ve zaferi geldiği ve insanların bölük
bölük Allah'ın dinine girmekte olduklarını gördüğün vakit, Rabbine hamdederek
O'nu tesbih et ve O'ndan mağfiret dile. Çünkü O, tövbeleri çok kabul edendir"
(Nasr 1, 2, 3) ayetlerinin ne sebeple indiklerini sorduğunda bazıları:
"Yüce Allah,
Resulullah (sallallahu aleyhi ve sellem)'in insanların Müslümanlığa
girdiklerini, dinde daha kuvvetli olmak için gayret gösterdiklerini gördüğü
vakit Allah'a hamd edip istiğfar etmesi içindir" dediler.
Hz. Ömer,
etrafındakilere: "Size ibn Abbas'ın ilmini göstereyim mi?" dedi ve:
"Ey ibn Abbas! Niçin konuşmuyorsun? Yüce Allah, Allah Resulüne ne zaman
öleceğini bildirdi mi?" diye sordu. ibn Abbas: "Allah'ın yardımı ve
zaferi geldiği ve insanların bölük bölük Allah'ın dinine girmekte olduklarını
gördüğün vakit, Rabbine hamd ederek O'nu tesbih et ve O'ndan mağfiret dile.
Çünkü O, tövbeleri çok kabul edendir" (Nasr 1, 2, 3) ayetlerini okudu ve:
"Bu surede Allah, Nebi (sallallahu aleyhi ve sellem)'in ömrünün
tükendiğini kendisine bildirmiştir" karşılığını verdi. Hz. Ömer de:
"Doğru söyledin.
Nefsim elinde olan'a yemin olsun ki! Ben de bu sure hakkında ancak senin
bildiğin kadarını biliyorum" dedi.
11647. hadiste tekrar
gelecektir'. 11648. hadise bakınız. - Tuhfe: 5552
Diğer tahric: Hadisi
Buhari (3627, 4294, 4430, 4969, 4970), Tirmizi (3362) ve Ahmed, Müsned (3127)
rivayet etmişlerdir.
ذكر
ما استدل به
النبي صلى
الله عليه
وسلم على اقتراب
أجله
2- Resulullah
(sallallahu aleyhi ve sellem)'in Ecelinin Yaklaştığının Delilleri
أخبرني محمد
بن عمر قال
حدثنا أبو
داود قال حدثنا
أبو عوانة عن
فراس عن
الشعبي عن
مسروق قال
أخبرتني
عائشة قالت
كنا عند رسول
الله صلى الله
عليه وسلم
جميعا ما
يغادر منا
واحد فجاءت فاطمة
تمشي ولا
والله أن
تخطىء مشيتها
مشية رسول
الله صلى الله
عليه وسلم حتى
انتهت إليه
فقال مرحبا يا
بنتي فأقعدها
عن يمينه أو
عن يساره ثم
سارها بشيء
فبكت بكاء
شديدا ثم
سارها بشيء
فضحكت فلما قام
رسول الله صلى
الله عليه
وسلم قلت خصك
رسول الله صلى
الله عليه
وسلم من بيننا
بالسرار وأنت
تبكين
أخبريني ما
قال لك قالت
ما كنت لأفشي
على رسول الله
صلى الله عليه
وسلم سره فلما
توفي رسول
الله صلى الله
عليه وسلم قلت
لها أسألك
بالذي لي عليك
من الحق ما
سارك به رسول
الله صلى الله
عليه وسلم
فقالت أما
الآن فنعم
سارني مرة
الأولى فقال
إن جبريل كان
يعارضني
بالقرآن في كل
عام مرة وإنه
عارضني به
العام مرتين
ولا أرى الأجل
إلا قد اقترب
فاتقي الله
واصبري فبكيت
ثم قال لي يا
فاطمة ألا
ترضين أنك
سيدة نساء هذه
الأمة أو سيدة
نساء
العالمين
فضحكت
[-: 7041 :-] Hz. Aişe anlatıyor:
Resulullah (sallallahu aleyhi ve sellem)'in bütün eşleri eksiksiz olarak
yanında idik. O ara Hz. Fatıma geldi. Valiahi yürüyüşü Resulullah (sallallahu
aleyhi ve sellem)'in yürüyüşü gibiydi. Nebi (sallallahu aleyhi ve sellem)'in
yanına ulaştığında Resulullah (sallallahu aleyhi ve sellem): "Merhaba ey
kızım!" dedi ve onu sağına veya soluna oturttu. Sonra Resulullah
(sallallahu aleyhi ve sellem) ona gizli olarak bir şey söyledi ve Hz. Fatıma
hüngür hüngür ağlamaya başladı. Sonra Resulullah (sallallahu aleyhi ve sellem)
yine ona gizlice bir şey söyledi, bu defa da Hz. Fatıma gülmeye başladı.
Resulullah (sallallahu aleyhi ve sellem) kalkınca, Hz. Fatıma'ya: "Nebi
(sallallahu aleyhi ve sellem) sırrını vermek için aramızdan seni seçti ve sen
buna ağlıyorsun. Sana ne söylediğini bize söyle" dedim. Hz. Fatıma:
"Resulullah (sallallahu aleyhi ve sellem)'in sırrını ifşa edemem"
dedi.
Resulullah (sallallahu
aleyhi ve sellem) vefat ettikten sonra ona: "Senin üzerinde olan hakkım
için soruyorum! Resulullah (sallallahu aleyhi ve sellem) sana sır olarak ne
demişti?" dedim. Hz. Fatıma şu karşılığı verdi: "Söyleyeyim. Birinci
sır verişinde: «Her yıl Kur'an'ı Cebrail ile bir defa mukabele ederdik, ancak
bu yıl iki defa mukabele ettik. Ölümümün yaklaştığını görüyorum. Allah'tan kork
ve sabret» buyurdu. Bu sebeple de ağladım. Sonra bana: «Ey Fatıma! Sen ümmetin
veya müminlerin kadınlarının reisi olmak istemez misin?» buyurdu ve ben o zaman
güldüm."
8310 hadiste tekrar
gelecektir. 8309, 831. hadiste tahricine bakınız. - Tuhfe: 17615
Diğer tahric: Hadisi
Buhari (3623, 3624, 3685), el-Edebu'l-Müfred (1030), Müslim 2450 (98, 99), İbn
Mace (1621) ve Ahmed, Müsned (26413) rivayet etmişlerdir.
بدء
علة النبي صلى
الله عليه
وسلم
3- Resulullah
(sallallahu aleyhi ve sellem)'in Hastalığının Başlangıcı
أخبرني عمرو
بن هشام قال
حدثنا محمد بن
سلمة عن بن
إسحاق عن
يعقوب بن عتبة
عن الزهري عن
عبيد الله بن
عبد الله عن
عائشة قالت
رجع رسول الله
صلى الله عليه
وسلم من جنازة
وأنا أجد
صداعا في رأسي
وأنا أقول
وارأساه قال
بل أنا
وارأساه ثم
قال وما ضرك
لو مت قبلي
فغسلتك
وكفنتك وصليت
عليك ثم دفنتك
قلت لكأني بك
لو فعلت ذلك
رجعت إلى بيتي
فأعرست فيه
ببعض نسائك
فتبسم رسول الله
صلى الله عليه
وسلم ثم بدىء
في مرضه الذي
مات فيه خالفه
محمد بن أحمد
فرواه عن محمد
بن سلمة عن بن
إسحاق عن
يعقوب عن
الزهري عن
عبيد الله بن
عبد الله عن
عروة
[-: 7042 :-] Hz. Aişe anlatıyor:
Resulullah (sallallahu aleyhi ve sellem) bir cenazeden dönmüştü. Ben başımda
bir ağrı hissediyordum ve: "Ah başım!" diyordum. Resulullah
(sallallahu aleyhi ve sellem):
"Benimde başımda ağrı var" dedi ve
şöyle devam etti: "Eğer sen benden önce ölseydin, seni yıkayıp
kefenleseydim, namazını kılıp seni defnetseydim, sana bir şey zarar vermez
idi" buyurdu. Ben de: "Ah şu kıskançlık! Valiahi eğer öyle olsaydı,
evime dönerdin ve hanımlarından biriyle beraber olurdun" dedim. Bunun
üzerine Resulullah (sallallahu aleyhi ve sellem) tebessüm etti. Sonra ölümüne
sebep olan hastalığa yakalandl.
Tuhfe: 16313
Diğer tahric: Hadisi
İbn Mace (1465), Ahmed, Müsned (25908) ve İbn Hibban (6586) rivayet
etmişlerdir.
أخبرني أبو
يوسف
الصيدلاني
الرقي محمد بن
أحمد من كتابه
قال حدثنا
محمد بن سلمة
عن بن إسحاق
عن يعقوب عن
الزهري عن
عبيد الله بن
عبد الله بن
عتبة عن عروة
بن الزبير عن
عائشة قالت رجع
إلى رسول الله
صلى الله عليه
وسلم ذات يوم من
جنازة
بالبقيع وأنا
أجد صداعا في
رأسي وأنا
أقول وارأساه
فقال بل أنا
يا عائشة
وارأساه ثم
قال والله ما
ضرك لو مت
قبلي فغسلتك
وكفنتك وصليت
عليك ثم دفنتك
قلت لكأني بك
والله لو فعلت
ذلك لقد رجعت
إلى بيتي
وأعرست فيه
ببعض نسائك
فتبسم رسول
الله صلى الله
عليه وسلم ثم
بدىء بوجعه
الذي مات تعني
منه خالفه
صالح بن كيسان
فرواه عن
الزهري عن
عروة
[-: 7043 :-] Hz. Aişe anlatıyor:
Resulullah (sallallahu aleyhi ve sellem) bir gün Baki'den bir cenazeden
dönmüştü. Ben başımda bir ağrı hissediyordum ve: "Ah başımı"
diyordum. Resulullah (sallallahu aleyhi ve sellem): "Benim de başımda ağrı
var" dedi ve şöyle devam etti: "ValIahi eğer sen benden önce
ölseydin, seni yıkayıp kefenleseydim, namazını kılıp seni defnetseydim, sana
bir şey zarar vermez idi." Ben de:
"Zannediyorum ki!
Valiahi eğer öyle olsaydı, evime dönerdin ve hanımlarından biriyle beraber
olurdun" dedim. Bunun üzerine Resulullah (sallallahu aleyhi ve sellem)
tebessüm etti. Sonra ölümüne sebep olan hastalığa yakalandı.
Tuhfe: 16364
أنبأ عبد
الرحمن بن
محمد بن سلام
الطرسوسي قال
حدثنا يزيد بن
هارون قال
حدثنا
إبراهيم بن سعد
عن صالح بن
كيسان عن
الزهري عن
عروة عن عائشة
قالت دخل علي
رسول الله صلى
الله عليه
وسلم من اليوم
الذي بدىء به فقلت
وارأساه فقال
وددت أن ذلك
كان وأنا حي
فهيأتك
ودفنتك فقلت
غيرة كأني بك
ذلك اليوم عروسا
ببعض نسائك
قال وارأساه
أدعي لي أباك
وأخاك حتى
أكتب لأبي بكر
كتابا فإني
أخاف أن يقول قائل
ويتمنى أنا
أولى ويأبى
الله
والمؤمنون إلا
أبا بكر
[-: 7044 :-] Hz. Aişe anlatıyor:
Resulullah (sallallahu aleyhi ve sellem) hastalığının başladığı gün yanıma girmişti
ve ben: "Ah başım!" diyordum. Nebi (sallallahu aleyhi ve sellem):
"Ben hayattayken ölmeni isterdim. O zaman seni hazırlar ve
defnederdim" buyurdu. Ben: "Ah şu kıskançlık! Sanırım öldüğümün
gecesi hanımlarından biriyle olursun" dedim. Resulullah (sallallahu aleyhi
ve sellem):
"Bana babanı ve
kardeşini çağır da, EbU. Bekr'e bir yazı yazacağım. Çünkü ben birinin çıkıp
hilafet konusunda görüş bildirmesi ve hilafeti temenni edip kendini layık
görmesinden korkarım. Halbuki Allah ve müminler Ebu Bekr'den başkasını kabul
etmez" buyurdu.
Tuhfe: 16504
Diğer tahric: Hadisi
Müslim (2387) ve Ahmed, Müsned (25113) rivayet etmişlerdir.